bio.wikisort.org - Animal Le genre Conus rassemble à présent 626 espèces de « coquillages » (mollusques gastéropodes prosobranches)[1] . De très nombreuses espèces fossiles sont également connues. La plupart de ces espèces sont venimeuses et les plus grosses sont dangereuses pour l'homme.
Pour les articles homonymes, voir Conus.
Cônes
Différentes espèces de cônes.
Genre
Conus Linnaeus, 1758
Synonymes
Africonus Petuch, 1975
Afroconus Petuch, 1975
Ammirales Schepman, 1913
Asperi Schepman, 1913
Asprella Schaufuss, 1869
Chelyconus Mörch, 1842
Cleobula Iredale, 1930
Conasprella Thiele, 1929
Coronaxis Swainson, 1840
Cucullus Röding, 1798
Cylinder Montfort, 1810
Cylindrus Deshayes, 1824
Darioconus Iredale, 1930
Dauciconus Cotton, 1945
Dendroconus Swainson, 1840
Embrikena Iredale, 1937
Endemoconus Iredale, 1931
Eugeniconus da Motta, 1991
Floraconus Iredale, 1930
Gastridium Mödeer, 1793
Hermes Montfort, 1810
Kermasprella Powell, 1958
Lautoconus Monterosato, 1923
Leporiconus Iredale, 1930
Leptoconus Swainson, 1840
Lilliconus Raybaudi Massilia, 1994
Lithoconus Mörch, 1852
Magelliconus da Motta, 1991
Mamiconus Cotton & Godfrey, 1932
Phasmoconus Mörch, 1852
Pionoconus Mörch, 1852
Profundiconus Kuroda, 1956
Purpuriconus da Motta, 1991
Rhizoconus Mörch, 1852
Spinoconus
Stephanoconus Mörch, 1852
Strioconus Thiele, 1929
Taranteconus Azuma, 1972
Textilia Swainson, 1840
Thoraconus da Motta, 1991
Tuliparia Swainson, 1840
Turriconus Shikama & Habe, 1968
Virgiconus Cotton, 1945
Virroconus Iredale, 1930
Description
Conus amadis .
Cône ponctué (Conus arenatus ).
Cône princier (Conus aulicus ).
Cône doré (Conus aureus ).
Cône astrologue (Conus chaldaeus ).
Conus consors .
Cône hébreu (Conus ebraeus ).
Cône géographe (Conus geographus ).
Cône livide (Conus lividus ).
Conus magus .
Cône magnifique (Conus magnificus ).
Cône marbré (Conus marmoreus ).
Cône soldat (Conus miles ).
Cône nussatelle (Conus nussatella ).
Cône obscur (Conus obscurus ).
Conus pennaceus .
Cône strié (Conus striatus ).
Cône textile (Conus textile ).
Cône tulipe (Conus tulipa ).
Cône de Méditerranée (Conus ventricosus ).
Cône violacé (Conus violaceus ).
Cône vierge (Conus virgo ).
Cône géographe (Conus geographus ), une espèce mortelle.
Un couple de Conus catus en train de pondre à La Réunion .
Une ponte de cônes à La Réunion .
Ce sont des mollusques gastéropodes de taille moyenne à grande, de forme allongée et plus ou moins conique suivant les espèces et qui présentent souvent des ornementations spectaculaires sur leur coquille pour lesquelles ils sont recherchés. L'apex de la coquille peut être arrondi, plat, bombé, pointu ou présenter plusieurs pointes, qui aident à déterminer les nombreuses espèces.
Habitat et répartition
Ce genre est assez typique des eaux chaudes des mers et des océans tropicaux, notamment des écosystèmes coralliens. Cependant, quelques espèces sont adaptées à des environnements tempérés tels que la côte sud africaine autour du Cap de Bonne-Espérance ou les eaux plus froides de Californie du sud, et il en existe quelques espèces (non dangereuses) en Méditerranée.
ce sont presque toutes des espèces sciaphiles : les cônes vivent dissimulés pendant la journée, enfouis dans le sable ou cachés sous des roches, et ne sortent que de nuit pour se nourrir. Il est donc relativement rare de croiser un spécimen vivant pendant une baignade ou une plongée de jour.
Écologie et comportement
Ces animaux sont des chasseurs nocturnes, qui se nourrissent suivant l'espèce d'invertébrés ou de petits poissons, qu'ils chassent à l'affût. Ils attendent immobiles qu'une proie s'approche, et ils éjectent alors par leur siphon une dent radulaire en forme de harpon, enduite de venin (conotoxine[2] ) qui paralyse la victime et la tue très rapidement. Ils l'ingèrent ensuite par leur bouche extensible et se cachent pour digérer.
Les cônes connaissent trois types de régimes principaux (pas toujours exclusifs) : vermivores, molluscivores ou piscivores.
Les vermivores consomment des vers polychètes (nereis , eunicidae )[3] : Conus capitaneus , Conus coronatus , Conus ebraeus , Conus flavidus , Conus imperialis , Conus leopardus , Conus lividus , Conus miles , Conus nussatella , Conus qurcinus , Conus striatellus , Conus vexillum , Conus violaceus , Conus virgo [4] ...
Les molluscivores consomment principalement d'autres gastéropodes : Conus aulicus , Conus episcopatus , Conus gloriamaris , Conus marmoreus , Conus pennaceus , Conus retifer , Conus textile ...
Les piscivores consomment de petits poissons qui vivent ou passent la nuit près du fond : : Conus consor , Conus catus , Conus ermineus , Conus geographus [5] , Conus magus [6] , Conus mediterraneus , Conus radiatus , Conus tulipa ...
Certaines espèces ont cependant un régime mixte ou opportuniste, comme Conus striatus (mollusco-piscivore).
Les cônes consommant de grosses proies ont besoin d'un venin extrêmement puissant pour figer leurs victimes sur place sans qu'elles puissent avoir le temps de s'éloigner, ce qui réduirait les chances du mollusque de les atteindre. Les cônes vivants doivent donc être manipulés avec précaution ou pas manipulés du tout si l'on ne connaît pas l'espèce. Généralement, les cônes de petite taille ont une piqûre guère plus douloureuse que celle d'une abeille mais le venin de certaines grandes espèces tropicales peut être fatal à l'homme : il entraîne la paralysie (notamment des muscles respiratoires), puis la mort, dans 70 % des cas humains, en moins de deux heures. Ce venin fait l'objet d'études par des équipes de biochimistes, notamment l'équipe de Lourdes Cruz aux Philippines[7] . Les espèces les plus dangereuses pour l'Homme sont Conus aulicus , Conus aureus , Conus consors , Conus geographus (venin potentiellement létal), Conus magnificus , Conus magus , Conus marmoreus , Conus obscurus , Conus pennaceus , Conus striatus , Conus textile (venin potentiellement létal) et Conus tulipa (liste non exhaustive). Ce sont pour la plupart des espèces brunes ornées de triangles blancs, même si cette robe peut aussi se retrouver chez des espèces beaucoup moins dangereuses.
Conus consors
Conus obscurus
Conus pennaceus
Liste des espèces
Selon World Register of Marine Species (25 août 2013) [1] :
Conus abbas Hwass in Bruguière, 1792
Conus abbreviatus Reeve, 1843
Conus abrolhosensis Petuch, 1987
Conus achatinus Gmelin, 1791
Conus aculeiformis Reeve, 1844
Conus acutangulus Lamarck, 1810
Conus acutimarginatus G. B. Sowerby II, 1866
Conus adami Wils, 1988
Conus adamsonii Broderip, 1836
Conus advertex (Garrard, 1961)
Conus aemulus Reeve, 1844
Conus africanus Kiener, 1845
Conus alabaster Reeve, 1849
Conus alainallaryi Bozzetti & Monnier, 2009
Conus albellus Röckel & Korn, 1990
Conus albuquerquei Trovão, 1978
Conus alconnelli da Motta, 1986
Conus alexandrei (Limpalaër & Monnier, 2012)
Conus algoensis Sowerby I, 1834
Conus alisi Moolenbeek, Röckel & Richard, 1995
Conus allamandi (Petuch, 2013)
Conus allaryi Bozzetti, 2008
Conus amadis Gmelin, 1791
Conus ambiguus Reeve, 1844
Conus ammiralis Linnaeus, 1758
Conus amphiurgus Dall, 1889
Conus amplus Röckel & Korn, 1992
Conus anabathrum Crosse, 1865
Conus anabelae Rolán & Röckel, 2001
Conus anaglypticus Crosse, 1865
Conus andamanensis E. A. Smith, 1879
Conus andremenezi Olivera & Biggs, 2010
Conus anemone Lamarck, 1810
Conus angasi Tryon, 1884
Conus angioiorum Röckel & Moolenbeek, 1992
Conus anthonyi (Petuch, 1975)
Conus antoniomonteiroi Rolán, 1990
Conus aphrodite Petuch, 1979
Conus aplustre Reeve, 1843
Conus araneosus sensu Lightfoot, 1786
Conus arangoi Sarasúa, 1977
Conus archetypus Crosse, 1865
Conus archon Broderip, 1833
Conus arcuatus Broderip & G. B. Sowerby I, 1829
Conus ardisiaceus Kiener, 1845
Conus arenatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus aristophanes G. B. Sowerby II, 1857
Conus armadillo Shikama, 1971
Conus armiger Crosse, 1858
Conus articulatus Sowerby II, 1873
Conus artoptus G. B. Sowerby I, 1833
Conus asiaticus da Motta, 1985
Conus ateralbus Kiener, 1845
Conus athenae Filmer, 2011
Conus atimovatae (Bozzetti, 2012)
Conus atlanticoselvagem Afonso & Tenorio, 2004
Conus attenuatus Reeve, 1844
Conus augur Lightfoot, 1786
Conus aulicus Linnaeus, 1758
Conus aurantius Hwass in Bruguière, 1792
Conus auratinus da Motta, 1982
Conus aureonimbosus Petuch, 1987
Conus aureus Hwass in Bruguière, 1792
Conus auricomus Hwass in Bruguière, 1792
Conus aurisiacus Linnaeus, 1758
Conus australis Holten, 1802
Conus austroviola Röckel & Korn, 1992
Conus axelrodi Walls, 1978
Conus babaensis Rolán & Röckel, 2001
Conus baccatus G. B. Sowerby III, 1877
Conus baeri Röckel & Korn, 1992
Conus baileyi Röckel & da Motta, 1979
Conus bairstowi Sowerby III, 1889
Conus bajanensis Nowell-Usticke, 1968
Conus balabacensis Filmer, 2012
Conus balteatus Sowerby II, 1833
Conus bandanus Hwass in Bruguière, 1792
Conus barbieri G. Raybaudi Massilia, 1995
Conus barthelemyi Bernardi, 1861
Conus bartschi G. D. Hanna & Strong, 1949
Conus bayani Jousseaume, 1872
Conus bayeri Petuch, 1987
Conus beatrix Tenorio, Poppe & Tagaro, 2007
Conus beddomei G. B. Sowerby III, 1901
Conus belairensis Pin & Leung Tack in Pin, 1989
Conus belizeanus (Petuch & Sargent, 2011)
Conus bellocqae van Rossum, 1996
Conus bellulus Rolán, 1990
Conus bengalensis (Okutani, 1968)
Conus berdulinus Veillard, 1972
Conus bertarollae Costa & Simone, 1997
Conus bessei Petuch, 1992
Conus betulinus Linnaeus, 1758
Conus biancae Bozzetti, 2010
Conus biliosus (Röding, 1798)
Conus binghamae Petuch, 1987
Conus biraghii (G. Raybaudi, 1992)
Conus blanfordianus Crosse, 1867
Conus boavistensis Rolán & Fernandes, 1990
Conus bocagei Trovão, 1978
Conus boeticus Reeve, 1844
Conus boholensis Petuch, 1979
Conus bondarevi Röckel & G. Raybaudi Massilia, 1992
Conus bonfigliolii (Bozzetti, 2010)
Conus borgesi Trovão, 1979
Conus boschorum Moolenbeek & Coomans, 1993
Conus boucheti Richard, 1983
Conus boutetorum Richard & Rabiller, 2013
Conus bozzettii Lauer, 1991
Conus brasiliensis Clench, 1942
Conus brianhayesi Korn, 2001
Conus broderipii Reeve, 1844
Conus bruguieri Kiener, 1846
Conus brunneofilaris Petuch, 1990
Conus brunneus Wood, 1828
Conus bruuni Powell, 1958
Conus bulbus Reeve, 1843
Conus bullatus Linnaeus, 1758
Conus buniatus (Bozzetti, 2013)
Conus burryae Clench, 1942
Conus buxeus (Röding, 1798)
Conus byssinus (Röding, 1798)
Conus cacao Ferrario, 1983
Conus caillaudii Kiener, 1845
Conus cakobaui Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
Conus calhetae Rolán, 1990
Conus californicus Reeve, 1844
Conus cancellatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus canonicus Hwass in Bruguière, 1792
Conus capitanellus Fulton, 1938
Conus capitaneus Linnaeus, 1758
Conus capreolus Röckel, 1985
Conus caracteristicus Fischer von Waldheim, 1807
Conus cardinalis Hwass in Bruguière, 1792
Conus cargilei Coltro, 2004
Conus caribbaeus Clench, 1942
Conus carioca Petuch, 1986
Conus carnalis G. B. Sowerby III, 1879
Conus catus Hwass in Bruguière, 1792
Conus cebuensis Wils, 1990
Conus cedonulli Linnaeus, 1767
Conus centurio Born, 1778
Conus cepasi Trovão, 1975
Conus ceruttii Cargile, 1997
Conus cervus Lamarck, 1822
Conus chaldaeus (Röding, 1798)
Conus chiangi (Azuma, 1972)
Conus chiapponorum Lorenz, 2004
Conus chytreus Tryon, 1884
Conus ciderryi da Motta, 1985
Conus cinereus Hwass in Bruguière, 1792
Conus cingulatus Lamarck, 1810
Conus circumactus Iredale, 1929
Conus circumcisus Born, 1778
Conus clarus E. A. Smith, 1881
Conus claudiae Tenorio & Afonso, 2004
Conus clerii Reeve, 1844
Conus cloveri Walls, 1978
Conus cocceus Reeve, 1844
Conus coccineus Gmelin, 1791
Conus coelinae Crosse, 1858
Conus coffeae Gmelin, 1791
Conus coletteae (Petuch, 2013)
Conus colmani Röckel & Korn, 1990
Conus colombi (Monnier & Limpalaër, 2012)
Conus colombianus Petuch, 1987
Conus comatosa Pilsbry, 1904
Conus compressus G. B. Sowerby II, 1866
Conus consors G. B. Sowerby I, 1833
Conus corallinus Kiener, 1845
Conus coriolisi Röckel, Richard & Moolenbeek, 1995
Conus coronatus Gmelin, 1791
Conus crioulus Tenorio & Afonso, 2004
Conus crocatus Lamarck, 1810
Conus crotchii Reeve, 1849
Conus cumingii Reeve, 1848
Conus cuna Petuch, 1998
Conus cuneolus Reeve, 1843
Conus curassaviensis Hwass in Bruguière, 1792
Conus curralensis Rolán, 1986
Conus cuvieri Crosse, 1858
Conus cyanostoma A. Adams, 1855
Conus cylindraceus Broderip & G. B. Sowerby I, 1830
Conus dalli Stearns, 1873
Conus damasoi Cossignani, 2007
Conus damottai Trovão, 1979
Conus dampierensis Coomans & Filmer, 1985
Conus danilai Röckel & Korn, 1990
Conus daphne Boivin, 1864
Conus darkini Röckel, Korn & Richard, 1993
Conus daucus Hwass in Bruguière, 1792
Conus dayriti Röckel & da Motta, 1983
Conus decoratus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
Conus dedonderi (Goethaels & D. Monsecour, 2013)
Conus delanoyae Trovão, 1979
Conus delessertii Récluz, 1843
Conus delucai Coltro, 2004
Conus denizi (Afonso & Tenorio, 2011)
Conus derrubado Rolán & Fernandes, 1990
Conus desidiosus A. Adams, 1853
Conus deynzerorum Petuch, 1995
Conus diadema G. B. Sowerby I, 1834
Conus dictator Melvill, 1898
Conus dieteri Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
Conus diminutus Trovão & Rolán, 1986
Conus dispar G. B. Sowerby I, 1833
Conus distans Hwass in Bruguière, 1792
Conus dondani Kosuge, 1981
Conus dorotheae Monnier & Limpalaër, 2010
Conus dorreensis Péron, 1807
Conus duffyi Petuch, 1992
Conus dusaveli (H. Adams, 1872)
Conus ebraeus Linnaeus, 1758
Conus eburneus Hwass in Bruguière, 1792
Conus echinophilus (Petuch, 1975)
Conus edaphus Dall, 1910
Conus ednae (Petuch, 2013)
Conus edwardpauli Petuch, 1998
Conus eldredi Morrison, 1955
Conus eleutheraensis (Petuch, 2013)
Conus elokismenos Kilburn, 1975
Conus emaciatus Reeve, 1849
Conus emarginatus Reeve, 1844
Conus emersoni G. D. Hanna, 1963
Conus empressae Lorenz, 2001
Conus encaustus Kiener, 1845
Conus episcopatus da Motta, 1982
Conus ermineus Born, 1778
Conus erythraeensis Reeve, 1843
Conus escondidai Poppe & Tagaro, 2005
Conus estivali Moolenbeek & Richard, 1995
Conus eucoronatus Sowerby III, 1903
Conus eugrammatus Bartsch & Rehder, 1943
Conus eversoni Petuch, 1987
Conus evorai Monteiro, Fernandes & Rolán, 1995
Conus excelsus G. B. Sowerby III, 1908
Conus exiguus Lamarck, 1810
Conus eximius Reeve, 1849
Conus explorator Vink, 1990
Conus exumaensis (Petuch, 2013)
Conus fantasmalis Rolán, 1990
Conus felitae Rolán, 1990
Conus felix Fenzan, 2012
Conus fenzani (Petuch & Sargent, 2011)
Conus fergusoni G. B. Sowerby II, 1873
Conus fernandesi Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
Conus ferrugineus Hwass in Bruguière, 1792
Conus figulinus Linnaeus, 1758
Conus fijiensis Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
Conus fijisulcatus Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
Conus filmeri Rolán & Röckel, 2000
Conus fischoederi Röckel & da Motta, 1983
Conus flamingo Petuch, 1980
Conus flammeacolor Petuch, 1992
Conus flavescens G. B. Sowerby I, 1834
Conus flavidus Lamarck, 1810
Conus flavus Röckel, 1985
Conus flavusalbus Rolán & Röckel, 2000
Conus floccatus G. B. Sowerby I, 1841
Conus floridulus A. Adams & Reeve, 1848
Conus fluviamaris (Petuch & Sargent, 2011)
Conus fontonae Rolán & Trovão, 1990
Conus fragilissimus Petuch, 1979
Conus franciscoi Rolán & Röckel, 2000
Conus frausseni Tenorio & Poppe, 2004
Conus frigidus Reeve, 1848
Conus fulmen Reeve, 1843
Conus fumigatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus furnae Rolán, 1990
Conus furvus Reeve, 1843
Conus fuscoflavus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
Conus fuscolineatus G. B. Sowerby III, 1905
Conus gabelishi da Motta & Ninomiya, 1982
Conus gabrielae Rolán & Röckel, 2000
Conus garciai da Motta, 1982
Conus garywilsoni Lorenz & Morrison, 2004
Conus gauguini Richard & Salvat, 1973
Conus generalis Linnaeus, 1767
Conus genuanus Linnaeus, 1758
Conus geographus Linnaeus, 1758
Conus gigasulcatus Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
Conus gilberti (Bozzetti, 2012)
Conus giorossii Bozzetti, 2005
Conus gladiator Broderip, 1833
Conus glans Hwass in Bruguière, 1792
Conus glaucus Linnaeus, 1758
Conus glenni Petuch, 1993
Conus glicksteini Petuch, 1987
Conus gloriakiiensis Kuroda & Itô, 1961
Conus gloriamaris Chemnitz, 1777
Conus glorioceanus Poppe & Tagaro, 2009
Conus gondwanensis Röckel & Moolenbeek, 1995
Conus gordyi Röckel & Bondarev, 2000
Conus goudeyi (Monnier & Limpalaër, 2012)
Conus gradatulus Weinkauff, 1875
Conus gradatus W. Wood, 1828
Conus grahami Röckel, Cosel & Burnay, 1980
Conus grangeri G. B. Sowerby III, 1900
Conus granulatus Linnaeus, 1758
Conus granum Röckel & Fischöder, 1985
Conus gratacapii Pilsbry, 1904
Conus grohi Tenorio & Poppe, 2004
Conus guanche Lauer, 1993
Conus gubernator Hwass in Bruguière, 1792
Conus guidopoppei Raybaudi Massilia, 2005
Conus guinaicus Hwass in Bruguière, 1792
Conus guyanensis Van Mol, 1973
Conus habui Lan, 2002
Conus hamamotoi Yoshiba & Koyama, 1984
Conus hamanni Fainzilber & Mienis, 1986
Conus hanshassi (Lorenz & Barbier, 2012)
Conus harlandi Petuch, 1987
Conus havanensis Aguayo & Farfante, 1947
Conus helgae Blöcher, 1992
Conus henckesi Coltro, 2004
Conus hennequini Petuch, 1993
Conus hieroglyphus Duclos, 1833
Conus hirasei (Kuroda, 1956)
Conus hivanus Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
Conus honkeri Petuch, 1988
Conus hopwoodi Tomlin, 1937
Conus howelli Iredale, 1929
Conus hunti Wils & Moolenbeek, 1979
Conus hyaena Hwass in Bruguière, 1792
Conus hybridus Kiener, 1845
Conus iansa Petuch, 1979
Conus ichinoseanus (Kuroda, 1956)
Conus ignotus Cargile, 1998
Conus iheringi Frenguelli, 1946
Conus ikedai Ninomiya, 1987
Conus immelmani Korn, 1998
Conus imperialis Linnaeus, 1758
Conus inconstans E. A. Smith, 1877
Conus infinitus Rolán, 1990
Conus infrenatus Reeve, 1848
Conus inscriptus Reeve, 1845
Conus insculptus Kiener, 1847
Conus iodostoma Reeve, 1843
Conus ione Fulton, 1938
Conus irregularis G. B. Sowerby II, 1858
Conus isabelarum Tenorio & Afonso, 2004
Conus jacarusoi Petuch, 1998
Conus janowskyae (Tucker & Tenorio, 2011)
Conus janus Hwass in Bruguière, 1792
Conus jaspideus Gmelin, 1791
Conus jeanmartini G. Raybaudi Massilia, 1992
Conus jeffreyi (Petuch & Sargent, 2011)
Conus jickelii Weinkauff, 1873
Conus joliveti Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
Conus jorioi (Petuch, 2013)
Conus josephinae Rolán, 1980
Conus jourdani da Motta, 1984
Conus jucundus G. B. Sowerby III, 1887
Conus judaeus Bergh, 1895
Conus julieandreae Cargile, 1995
Conus julii Lienard, 1870
Conus kaiserae (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
Conus kalafuti da Motta, 1987
Conus kanakinus Richard, 1983
Conus kawamurai Habe, 1962
Conus kersteni Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
Conus kerstitchi Walls, 1978
Conus kevani Petuch, 1987
Conus kiicumulus (Azuma, 1982)
Conus kimioi (Habe, 1965)
Conus kinoshitai (Kuroda, 1956)
Conus kintoki Habe & Kosuge, 1970
Conus klemae (Cotton, 1953)
Conus knudseni Sander, 1982
Conus kohni McLean & Nybakken, 1979
Conus korni G. Raybaudi Massilia, 1993
Conus kostini Filmer, Monteiro, Lorenz & Verdasca, 2012
Conus kremerorum Petuch, 1988
Conus kuiperi Moolenbeek, 2006
Conus kulkulcan Petuch, 1980
Conus kuroharai (Habe, 1965)
Conus lamberti Souverbie, 1877
Conus lani Crandall, 1979
Conus laterculatus G. B. Sowerby II, 1870
Conus laueri (Monnier & Limpalaër, 2013)
Conus lecourtorum (Lorenz, 2011)
Conus leekremeri Petuch, 1987
Conus legatus Lamarck, 1810
Conus lemniscatus Reeve, 1849
Conus lenavati da Motta & Röckel, 1982
Conus lenhilli Cargile, 1998
Conus lentiginosus Reeve, 1844
Conus leobottonii Lorenz, 2006
Conus leobrerai da Motta & Martin, 1982
Conus leopardus (Röding, 1798)
Conus levis (Bozzetti, 2012)
Conus levistimpsoni (Tucker, 2013)
Conus leviteni (Tucker, Tenorio & Chaney, 2011)
Conus lienardi Bernardi & Crosse, 1861
Conus lightbourni Petuch, 1986
Conus limpusi Röckel & Korn, 1990
Conus lindae Petuch, 1987
Conus lischkeanus Weinkauff, 1875
Conus litoglyphus Hwass in Bruguière, 1792
Conus litteratus Linnaeus, 1758
Conus lividus Hwass in Bruguière, 1792
Conus lizardensis Crosse, 1865
Conus lizarum (G. Raybaudi Massilia & da Motta, 1992)
Conus locumtenens Blumenbach, 1791
Conus lohri Kilburn, 1972
Conus longilineus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
Conus longurionis Kiener, 1850
Conus lorenzi (Monnier & Limpalaër, 2012)
Conus loyaltiensis Röckel & Moolenbeek, 1995
Conus lozeti Richard, 1980
Conus lucasi (Bozzetti, 2010)
Conus luciae Moolenbeek, 1986
Conus lucidus W. Wood, 1828
Conus lugubris Reeve, 1849
Conus luquei Rolán & Trovão, 1990
Conus luteus G. B. Sowerby I, 1833
Conus lynceus G. B. Sowerby II, 1858
Conus mackintoshi (Petuch, 2013)
Conus madagascariensis G. B. Sowerby II, 1858
Conus madecassinus (Bozzetti, 2012)
Conus magellanicus Hwass in Bruguière, 1792
Conus magnificus Reeve, 1843
Conus magnottei Petuch, 1987
Conus magus Linnaeus, 1758
Conus mahogani Reeve, 1843
Conus maioensis Trovão, Rolán & Félix-Alves, 1990
Conus malacanus Hwass in Bruguière, 1792
Conus mappa Lightfoot, 1786
Conus marchionatus Hinds, 1843
Conus marielae Rehder & Wilson, 1975
Conus marmoreus Linnaeus, 1758
Conus martensi E. A. Smith, 1884
Conus mauricioi Coltro, 2004
Conus maya (Petuch & Sargent, 2011)
Conus mayaguensis Nowell-Usticke, 1968
Conus mazei Deshayes, 1874
Conus mcbridei Lorenz, 2005
Conus mcgintyi Pilsbry, 1955
Conus medoci Lorenz, 2004
Conus melissae Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
Conus melvilli G. B. Sowerby III, 1879
Conus memiae (Habe & Kosuge, 1970)
Conus mercator Linnaeus, 1758
Conus merleti Mayissian, 1974
Conus messiasi Rolán & Fernandes, 1990
Conus micropunctatus Rolán & Röckel, 2000
Conus miles Linnaeus, 1758
Conus milesi E. A. Smith, 1887
Conus miliaris Hwass in Bruguière, 1792
Conus milneedwardsi Jousseaume, 1894
Conus mindanus Hwass in Bruguière, 1792
Conus miniexcelsus Olivera & Biggs, 2010
Conus minnamurra (Garrard, 1961)
Conus miruchae Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
Conus mitratus Hwass in Bruguière, 1792
Conus moluccensis Küster, 1838
Conus monachus Linnaeus, 1758
Conus monile Hwass in Bruguière, 1792
Conus monilifer Broderip, 1833
Conus moolenbeeki Filmer, 2011
Conus mordeirae Rolán & Trovão, 1990
Conus moreleti Crosse, 1858
Conus morrisoni G. Raybaudi Massilia, 1991
Conus mozambicus Hwass in Bruguière, 1792
Conus mucronatus Reeve, 1843
Conus mulderi Fulton, 1936
Conus muriculatus G. B. Sowerby I, 1833
Conus mus Hwass in Bruguière, 1792
Conus musicus Hwass in Bruguière, 1792
Conus mustelinus Hwass in Bruguière, 1792
Conus namocanus Hwass in Bruguière, 1792
Conus nanus G. B. Sowerby I, 1833
Conus naranjus Trovão, 1975
Conus natalis Sowerby II, 1858
Conus navarroi Rolán, 1986
Conus neoguttatus da Motta, 1991
Conus neptunus Reeve, 1843
Conus niederhoeferi (Monnier, Limpalaër & Lorenz, 2012)
Conus nielsenae Marsh, 1962
Conus nigromaculatus Röckel & Moolenbeek, 1992
Conus nimbosus Hwass in Bruguière, 1792
Conus nobilis Linnaeus, 1758
Conus nobrei Trovão, 1975
Conus nocturnus Lightfoot, 1786
Conus nodulosus G. B. Sowerby II, 1864
Conus novaehollandiae A. Adams, 1855
Conus nucleus Reeve, 1848
Conus nussatella Linnaeus, 1758
Conus nux Broderip, 1833
Conus nybakkeni (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
Conus obscurus G. B. Sowerby I, 1833
Conus ochroleucus Gmelin, 1791
Conus oishii (Shikama, 1977)
Conus oleiniki (Petuch, 2013)
Conus olgae Bacallado, Espinosa & Ortea, 2007
Conus olgiatii Bozzetti, 2007
Conus omaria Hwass in Bruguière, 1792
Conus orbignyi Audouin, 1831
Conus orion Broderip, 1833
Conus ortneri Petuch, 1998
Conus ostrinus (Tucker & Tenorio, 2011)
Conus otohimeae Kuroda & Itô, 1961
Conus pacei Petuch, 1987
Conus pacificus Moolenbeek & Röckel, 1996
Conus pagodus Kiener, 1845
Conus papilliferus G. B. Sowerby I, 1834
Conus papuensis Coomans & Moolenbeek, 1982
Conus paraguana Petuch, 1987
Conus parascalaris Petuch, 1987
Conus parius Reeve, 1844
Conus parvatus Walls, 1979
Conus patae Abbott, 1971
Conus patglicksteinae Petuch, 1987
Conus patricius Hinds, 1843
Conus paukstisi (Tucker, Tenorio & Chaney, 2011)
Conus paulae Petuch, 1988
Conus paulucciae G. B. Sowerby III, 1887
Conus pauperculus G. B. Sowerby II, 1834
Conus pealii Green, 1830
Conus peli Moolenbeek, 1996
Conus penchaszadehi Petuch, 1986
Conus pennaceus Born, 1778
Conus pepeiu Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
Conus pergrandis (Iredale, 1937)
Conus perplexus G. B. Sowerby II, 1857
Conus perprotractus Petuch, 1987
Conus pertusus Hwass in Bruguière, 1792
Conus pfluegeri Petuch, 2003
Conus philippii Kiener, 1845
Conus pica A. Adams & Reeve, 1848
Conus pictus Reeve, 1843
Conus pineaui Pin & Leung Tack, 1989
Conus planorbis Born, 1778
Conus platensis Frenguelli, 1946 †
Conus plinthis Richard & Moolenbeek, 1988
Conus polongimarumai Kosuge, 1980
Conus poormani Berry, 1968
Conus portobeloensis Petuch, 1990
Conus poulosi Petuch, 1993
Conus praecellens A. Adams, 1855
Conus pretiosus G. Nevill & H. Nevill, 1874
Conus primus Röckel & Korn, 1990
Conus princeps Linnaeus, 1758
Conus priscai (Bozzetti, 2012)
Conus profundorum (Kuroda, 1956)
Conus proximus G. B. Sowerby II, 1860
Conus pseudaurantius Vink & Cosel, 1985
Conus pseudimperialis Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
Conus pseudocuneolus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
Conus pseudokimioi da Motta & Martin, 1982
Conus pseudonivifer Monteiro, Tenorio & Poppe, 2004
Conus pseudorbignyi Röckel & Lan, 1981
Conus pulcher (Lightfoot), 1786
Conus pulicarius Hwass in Bruguière, 1792
Conus puncticulatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus purissimus Filmer, 2011
Conus purpurascens G. B. Sowerby I, 1833
Conus pusio Hwass in Bruguière, 1792
Conus queenslandis da Motta, 1984
Conus quercinus Lightfoot, 1786
Conus quiquandoni Lorenz & Barbier, 2008
Conus rachelae Petuch, 1988
Conus radiatus Gmelin, 1791
Conus rainesae McGinty, 1953
Conus ranonganus da Motta, 1978
Conus raoulensis Powell, 1958
Conus rattus Hwass in Bruguière, 1792
Conus raulsilvai Rolán, Monteiro & Fernandes, 1998
Conus rawaiensis da Motta, 1978
Conus recluzianus Bernardi, 1853
Conus recurvus Broderip, 1833
Conus reductaspiralis Walls, 1979
Conus regius Gmelin, 1791
Conus regonae Rolán & Trovão, 1990
Conus regularis G. B. Sowerby I, 1833
Conus retifer Menke, 1829
Conus richardbinghami Petuch, 1993
Conus richardsae Röckel & Korn, 1992
Conus richeri Richard & Moolenbeek, 1988
Conus ritae Petuch, 1995
Conus rizali Olivera & Biggs, 2010
Conus roatanensis (Petuch & Sargent, 2011)
Conus roberti Richard, 2009
Conus robini (Limpalaër & Monnier, 2012)
Conus roeckeli Rolán, 1980
Conus rolani Röckel, 1986
Conus rosalindensis Petuch, 1998
Conus rosemaryae Petuch, 1990
Conus roseorapum G. Raybaudi & da Motta, 1990
Conus royaikeni (S. G. Veldsman, 2010)
Conus rufimaculosus Macpherson, 1959
Conus ruthae (Monnier & Limpalaër, 2013)
Conus rutilus Menke, 1843
Conus saecularis Melvill, 1898
Conus sagei Korn & G. Raybaudi Massilia, 1993
Conus sahlbergi da Motta & Harland, 1986
Conus salreiensis Rolán, 1980
Conus salzmanni G. Raybaudi-Massilia & Rolán, 1997
Conus sanderi Wils & Moolenbeek, 1979
Conus sandwichensis Walls, 1978
Conus sanguinolentus Quoy & Gaimard, 1834
Conus saragasae Rolán, 1986
Conus sargenti (Petuch, 2013)
Conus sauros Garcia, 2006
Conus sazanka Shikama, 1970
Conus scalaris Valenciennes, 1832
Conus scalarispira (Bozzetti, 2012)
Conus scalarissimus da Motta, 1988
Conus scalptus Reeve, 1843
Conus scariphus Dall, 1910
Conus schirrmeisteri Coltro, 2004
Conus scopulicola (Okutani, 1972)
Conus scopulorum van Mol, Tursch & Kempf, 1971
Conus scottjordani (Poppe, Monnier & Tagaro, 2012)
Conus sculletti Marsh, 1962
Conus sculpturatus Röckel & da Motta, 1986
Conus serranegrae Rolán, 1990
Conus sertacinctus Röckel, 1986
Conus shaskyi (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
Conus shikamai Coomans, Moolenbeek & Wils, 1985
Conus sieboldii Reeve, 1848
Conus simonis Bozzetti, 2010
Conus skoglundae (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
Conus smirna Bartsch & Rehder, 1943
Conus sogodensis (Poppe, Monnier & Tagaro, 2012)
Conus solangeae Bozzetti, 2004
Conus solomonensis Delsaerdt, 1992
Conus somalicus (Bozzetti, 2013)
Conus sorenseni Sander, 1982
Conus spectrum Linnaeus, 1758
Conus sphacelatus G. B. Sowerby I, 1833
Conus spiceri Bartsch & Rehder, 1943
Conus spirofilis Habe & Kosuge, 1970
Conus splendidulus G. B. Sowerby I, 1833
Conus sponsalis Hwass in Bruguière, 1792
Conus spurius Gmelin, 1791
Conus stanfieldi Petuch, 1998
Conus stearnsii Conrad, 1869
Conus stercusmuscarum Linnaeus, 1758
Conus stigmaticus A. Adams, 1855
Conus stimpsoni Dall, 1902
Conus stocki Coomans & Moolenbeek, 1990
Conus stramineus Lamarck, 1810
Conus straturatus G. B. Sowerby II, 1865
Conus striatellus Link, 1807
Conus striatus Linnaeus, 1758
Conus striolatus Kiener, 1845
Conus stupa (Kuroda, 1956)
Conus stupella (Kuroda, 1956)
Conus submarginatus G. B. Sowerby II, 1870
Conus suduirauti Raybaudi Massilia, 2004
Conus sugimotonis Kuroda, 1928
Conus sukhadwalai Röckel & da Motta, 1983
Conus sulcatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus sulcocastaneus Kosuge, 1981
Conus sunderlandi Petuch, 1987
Conus suratensis Hwass in Bruguière, 1792
Conus sutanorcum Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
Conus suturatus Reeve, 1844
Conus swainsoni Estival & Cosel, 1986
Conus sydneyensis G. B. Sowerby III, 1887
Conus tabidus Reeve, 1844
Conus tacomae Boyer & Pelorce, 2009
Conus taeniatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus tagaroae (Limpalaër & Monnier, 2013)
Conus taslei Kiener, 1850
Conus telatus Reeve, 1848
Conus tenuilineatus Rolán & Röckel, 2001
Conus tenuistriatus Sowerby II, 1858
Conus teodorae Rolán & Fernandes, 1990
Conus teramachii (Kuroda, 1956)
Conus terebra Born, 1778
Conus terryni Tenorio & Poppe, 2004
Conus tessulatus Born, 1778
Conus tethys (Petuch & Sargent, 2011)
Conus tevesi Trovão, 1978
Conus textile Linnaeus, 1758
Conus thalassiarchus G. B. Sowerby I, 1834
Conus therriaulti (Petuch, 2013)
Conus thevenardensis da Motta, 1987
Conus thomae Gmelin, 1791
Conus tiaratus G. B. Sowerby I, 1833
Conus tiki Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
Conus timorensis Hwass in Bruguière, 1792
Conus tinianus Hwass in Bruguière, 1792
Conus tirardi Röckel & Moolenbeek, 1996
Conus tisii T. C. Lan, 1978
Conus tornatus G. B. Sowerby I, 1833
Conus traillii A. Adams, 1855
Conus traversianus E. A. Smith, 1875
Conus trencarti Nolf & Verstraeten, 2008
Conus tribblei Walls, 1977
Conus trigonus Reeve, 1848
Conus trochulus Reeve, 1844
Conus troendlei Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
Conus trovaoi Rolán & Röckel, 2000
Conus tuberculosus Tomlin, 1937
Conus tulipa Linnaeus, 1758
Conus tuticorinensis Röckel & Korn, 1990
Conus typhon Kilburn, 1975
Conus unifasciatus Kiener, 1850
Conus vanhyningi Rehder, 1944
Conus vappereaui Monteiro, 2009
Conus variegatus Kiener, 1845
Conus varius Linnaeus, 1758
Conus vaubani Röckel & Moolenbeek, 1995
Conus vautieri Kiener, 1845
Conus vayssierei Pallary, 1906
Conus velaensis Petuch, 1993
Conus venezuelanus Petuch, 1987
Conus ventricosus Gmelin, 1791
Conus venulatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus verdensis Trovão, 1979
Conus vexillum Gmelin, 1791
Conus victoriae Reeve, 1843
Conus vicweei Old, 1973
Conus vidua Reeve, 1843
Conus villepinii P. Fischer & Bernardi, 1857
Conus vimineus Reeve, 1849
Conus viola Cernohorsky, 1977
Conus violaceus Gmelin, 1791
Conus virgatus Reeve, 1849
Conus virgo Linnaeus, 1758
Conus visagenus Kilburn, 1974
Conus visseri Delsaerdt, 1990
Conus vittatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus voluminalis Reeve, 1843
Conus vulcanus Tenorio & Afonso, 2004
Conus wakayamaensis (Kuroda, 1956)
Conus wallacei (Lorenz & Morrison, 2004)
Conus wallangra (Garrard, 1961)
Conus wilsi Delsaerdt, 1998
Conus wittigi Walls, 1977
Conus worki Petuch, 1998
Conus xanthicus Dall, 1910
Conus xanthocinctus Petuch, 1986
Conus xicoi Röckel, 1987
Conus ximenes Gray, 1839
Conus yemenensis Bondarev, 1997
Conus zandbergeni Filmer & Moolenbeek, 2010
Conus zapatosensis Röckel, 1987
Conus zebra Lamarck, 1810
Conus zebroides Kiener, 1845
Conus zeylanicus Gmelin, 1791
Conus ziczac Mühlfeld, 1816
Conus zonatus Hwass in Bruguière, 1792
Conus zylmanae Petuch, 1998
Noms en synonymie
Conus byssinus
Conus circumcisus
Conus flavescens
Conus floridulus
Conus furvus
Conus lividus
Conus memiae
Conus musicus
Conus omaria
Conus parvatus
Conus radiatus
Conus rattus
Conus tinianus
Conus tribblei
Références taxinomiques
Sur les autres projets Wikimedia :
Notes et références
World Register of Marine Species , consulté le 25 août 2013 D'après John Timbrell , The Poison Paradox : Chemicals as Friends and Foes , Oxford University Press, 2005 , 348 p. (ISBN 0-19-280495-2 , lire en ligne ) , « Natural born killers », p. 162 Röckel, D., Korn, W., et Kohn, A. (1995). Manual of the living conidae , Vol 1 : Indo-pacifique, Verlag Christa Hemmen (ed). (en) Helen Marsh , « Preliminary studies of the venoms of some vermivorous conidae » , Toxicon , vol. 8, no 4, 1970 , p. 271–277 (lire en ligne ) . (en) Conus geographus (University of Chicago). (en) J. Nybakken, F. Perron (1988): "Ontogenetic change in the radula of Conus magus " Marine Biology 98, 239-242. Annick Cojean, « Lourdes Cruz : la dame et son tueur fourbe », Le Monde , 2 janvier 2010 (lire en ligne ) , « 70 % des victimes meurent en moins de deux heures »
Portail des mollusques et de la malacologie Portail de la biologie marine На других языках [es] Conus Conus es un género de moluscos gasterópodos de la familia Conidae, conocidos vulgarmente como conos. Habitan en aguas de los océano Índico y Pacífico. - [fr] Conus (coquillage) [ru] Конусы (род) Конусы (лат. Conus) — самый многочисленный род хищных брюхоногих моллюсков из семейства конусов. Насчитывает свыше 600 видов[1].
Текст в блоке "Читать" взят с сайта "Википедия" и доступен по лицензии Creative Commons Attribution-ShareAlike ; в отдельных случаях могут действовать дополнительные условия. Другой контент может иметь иную лицензию. Перед использованием материалов сайта WikiSort.org внимательно изучите правила лицензирования конкретных элементов наполнения сайта.
2019-2025 WikiSort.org - проект по пересортировке и дополнению контента Википедии