Echinocorys est un genre éteint d'oursins irréguliers de l'ordre des Holasteroida, qui a vécu de la fin du Crétacé jusqu'au Paléocène. C'est le genre type de la famille des Echinocorythidae.
Règne | Animalia |
---|---|
Embranchement | Echinodermata |
Sous-embr. | Echinozoa |
Classe | Echinoidea |
Sous-classe | Euechinoidea |
Infra-classe | Irregularia |
Super-ordre | Atelostomata |
Ordre | Holasteroida |
Sous-ordre | † Meridosternata |
Famille | † Echinocorythidae |
Genre
Le genre Echinocorys (Leske, 1778) † est décrit par les caractères suivants[P 1] :
Le genre Echinocorys (Leske, 1778) † possède de nombreuses espèces :
Leske décrit le genre type, à partir de l'espèce commune Echinocorys scutatus, par la diagnose suivante, extraite de « Jacobi Theodori Klein naturalis dispositio Echinodermatum » (p. 111, 1778)
Spec. I. Galea vertice ſcutato ſ. Echinocorys ſcutatus. Tab. XV. A.B.
Huius teſta in ſpatum calcareum, dilute flaueſcente griseum transformata eſt. Figura eſt conuexa, eminens, ouata, vt ex icone patet.
Decem areae hic, vt in reliquis fere omnibus, quinque maiores totidemque minores adſunt : eaedemque integrae i. c. non manifeſto aſſulatae, maiores tamen ſutura media ſerrata diuiſae reperiuntur. Arearum ſuperficies eminentiis duplicis generis tegitur : tubercula magnitudine ſemina papauerina aequant, eaque granulis minimis interſperſis cinguntur. In ſuperficie ſuperiore conuexa tubercula rariora, in baſi autem frequentiora occurrunt. Os transuerſum, fere rotundus, non procul ab acuta extremitate, e regione oris, patet. Baſis ſere plana, circa marginem parum conuexa, et in medio fere eiusdem ab ore ad anum eminentior plaga extenditur, cui vtrinque faſciae duae, minutiſſimis ſolum granulis obſitae, adiacent.
Ambulacra (i. e. lineae geminatae Klein.) decem, biporoſa a vertitice vsque ad peripheriam baſeos pertingunt : quae quidem vsque ad medium superioris conuexae partis facile apparent, interim re ipſa certe ad peripheriam extenduntur, quod microſcopii ſimplicis ope detegitur. Pori prope a vertice ſibi proxime adiacent, quo magis vero deſcendunt, eo latius diſſiti ſunt. Iuxta verticem, in apice ſingularum arearum minorum, porus maior patet.
Linea eminens f. spina a vertice deſcendit ad peripheriam in altera acutiore teſtae parte, atque eidem statim ſubnectitur margo eminentior ani.
Non eſt dubium, quin tubercula pro baſi ſpinarum, et pori ad tranſmittenda animalis tentacula, quondam inſeruierint. In icone Kleiniana ſpina rupta apparet, quod autem a compreſione externa deriuandum eſt.
Reperiuntur ſpecimina huius ſpeciei in Linkiano muſeo.
Le genre Echinocorys a vécu de la fin du Crétacé au Paléocène.
Ses restes ont été trouvés en Asie, en Europe et en Amérique du Nord.
Le genre Echinocorys (Leske, 1778) † possède plusieurs synonymes[7],[8],[NHM 3],[WoRMS 21].
Selon une autre classification, ce genre Echinocorys appartient à la famille voisine Holasteridae (en)[MNHN 3].
Sur les autres projets Wikimedia :